Description
Creston przypomina miasteczko z czasów Gorączki Złota. Jak i wtedy, tak i teraz przyciąga samotników i odrzuconych, poszukiwaczy i straceńców. Miasteczko zagubione u podnóży kilkutysięczników Sangre De Christo to kilka rozwalających się domów, spiętych czymś na kształt drogi. Chris, który jest tu u siebie, kieruje nas do jednego miejsca w Creston, gdzie można coś zjeść. Kiedy wchodzimy do środka, dostrzegam jakąś szarą postać siedzącą przy samotnym stoliku: szara, wychudzona kobieta w szarym wieku, w szarej flanelowej koszuli, spod której wystają wielkie, dojrzałe balony piersi. Kiedy tak siedziała z owijającym się wokół jej szarych włosów papierosowym dymie, pomyślałem sobie, że wygląda jak zatrzymana klatka z koncertu w Woodstock. Tylko, że to było bardzo, bardzo
dawno temu.
